Φύση

• Περιοχή: Ιερά Μονή Αγίου Νικήτα Σελλά Τριφυλίας
• Είδος: Quercus ilex
• Ηλικία: ≥ 430 ετών
• Στοιχεία: Αειθαλές είδος δρυός με εξάπλωση στη Μεσογειακή λεκάνη.
• Συντεταγμένες: 37.25685, 24.02369

Στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, δημογέροντες και οπλαρχηγοί συγκεντρώνονταν κάτω από τη σκιά μου και τους άκουγα να φτιάχνουν σχέδια και στρατηγικές με μεγάλο πάθος και ελπίδα για τη νίκη τους. Εδώ, να, εδώ που κάθεσαι τώρα εσύ, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κράτησε τα παιδιά των πασάδων ομήρους για να τηρηθεί η συμφωνία παράδοσης του Παλαμηδίου. Δεν είχε κι άλλη επιλογή… Άλλοτε, είχα την τιμή να φιλοξενώ τα οστά του μέγα αγωνιστή, του Δημήτριου Υψηλάντη. Τα πρόσεχα πολύ, τα φρόντιζα με τις ρίζες μου σαν να ήταν κάτι ιερό. Γιατί, για μένα, ήταν κάτι ιερό. Τώρα λοιπόν ξέρεις ότι τα δέντρα όχι μόνο βλέπουν και μιλούν…αλλά, κυρίως, αγαπούν.

Ήταν Σεπτέμβρης του 1827 όταν είδαμε Σελλαίους αγωνιστές, με πρόσωπα σκυθρωπά και λιγομίλητα να μας πλησιάζουν. Ήρεμα, έσκυψαν και γονάτισαν δίπλα μας για να προσευχηθούν. Προσευχήθηκαν με τα όπλα στα χέρια στον Άγιο Νικήτα, για να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν ένα τουρκοαιγυπτιακό απόσπασμα 2 λόχων. Ακούγαμε τις προσευχές τους και προσευχόμασταν κι εμείς μαζί τους. Αλλά οι προσευχές τους έψαχναν την ελπίδα, σαν εξομολόγηση…. Καθώς απομακρύνονταν, εμείς οι δύο αριές ορκιστήκαμε να λέμε την ιστορία τους όσο ζούμε. Γιατί… δεν είναι συχνά που ο άνθρωπος το βέβαιο θάνατο αψηφά και προχωρά μπροστά να τον συναντήσει με το κεφάλι υπερήφανα, ψηλά.