Στο Κεφαλόβρυσο της Χώρας με τα γάργαρα νερά και την καταπράσινη πλατεία βρισκόμαστε και εμείς: 20 βαθύσκιωτα πλατάνια, «εντυπωσιακά» καθώς λένε όσοι περνούν για να απολαύσουν το μαγευτικό τοπίο… Κάποιοι περαστικοί μάλιστα, παραδίδονται στην καθηλωτική ομορφιά του τοπίου, κάθονται να απολαύσουν τον ίσκιο μας και αναρωτούνται… «Πόσο παλιοί να είναι άραγε αυτοί οι πλάτανοι; Τι να έχουν δει;» Και τότε εμείς τους σιγοψιθυρίζουμε…
Στα χρόνια της Επανάστασης, είχε στηθεί εδώ σημαντικό ελληνικό στρατόπεδο και κέντρο ανεφοδιασμού των δυνάμεων που πολιορκούσαν τα κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης.
Εμείς τα πλατάνια ήμασταν σιωπηλοί μάρτυρες των ταραγμένων ημερών του Μάρτη-Απρίλη του 1825. Στο στρατόπεδο της Χώρας οι Έλληνες, με όσα πενιχρά μέσα διέθεταν, προετοιμάζονταν για μια σειρά συγκρούσεων. Είχαν τόση τόλμη, τόση γενναιότητα… Δυστυχώς, δεν είχαν το πολυάριθμο στρατό του Ιμπραήμ Πασά, ο οποίος είχε προσφάτως αποβιβαστεί με τις δυνάμεις του στην Πελοπόννησο. Η μάχη θα ήταν άνιση, αλλά ως αληθινοί αγωνιστές, οι Έλληνες δεν έχασαν ποτέ την ελπίδα τους.
